Op papier een kraker, in de praktijk een waardige seizoensafsluiting tussen twee ploegen die elkaar het kampioenschap van harte gunnen. Hector 2 en achtervolger Markelo maakten er op Sportpark ’t Doesgoor een vermakelijke pot van waarin respect, sportiviteit en strijd hand in hand gingen. Het duel eindigde in 3-3, maar de grootste winst zat in het gevoel na afloop: dit was een seizoen om trots op te zijn.
Voor de aftrap al een mooi gebaar: de mannen van Markelo brachten een kratje bier mee om de kersverse kampioen te feliciteren. Een sportieve actie van formaat, passend bij de sfeer waarin de wedstrijd werd gespeeld.
Toch begonnen de gasten scherper. Al na tien minuten leidde slordig balverlies achterin bij Hector tot de 0-1. Een tegenvaller, maar Hector rechtte de rug. In minuut 28 was het raak via een fraaie aanval: een strakke inspeelpass van Tygo van Leeuwen werd door Kimmo van Groen (Doppie) slim doorgelaten, waarna hij met een mooie sprint de defensie eruit liep en beheerst binnenschoof: 1-1.
Lang kon Hector niet genieten van de gelijkmaker. Een corner in minuut 34 werd eenvoudig binnengekopt door Markelo: 1-2. Even later had Van Groen de 2-2 op de schoen na goed voorbereidend werk van Julian Schut (Nonchaboy), maar zijn inzet werd gekeerd door de keeper.
Hoewel Hector zichtbaar wilde, was het in de eerste helft nét niet. Een net wat te laag baltempo, net niet scherp genoeg en soms gewoon wat ongelukkig. Markelo loerde slim op fouten en bleef gevaarlijk.
In de rust voerde trainer Joost Minkjan wijzigingen door... Met de komst van Tom van Middendorp als laatste man, Jorrit Nab op het middenveld en Stef Evertzen (JO19) kwam er nieuwe energie in het elftal. De wissels betaalden zich direct uit.
In de 48e minuut verstuurde Van Middendorp een prachtige lange bal op Nab, die de bal stijlvol controleerde en rustig afrondde: 2-2. Hector leek de overhand te nemen, maar moest alsnog een nieuwe tik incasseren toen Markelo opnieuw profiteerde van matig verdedigen. Aan de rechterkant kon Markelo vrij makkelijk gevaarlijk worden met een scherpe voorzet. Jordens redde de eerste inzet knap, maar in de rebound viel de 2-3 alsnog binnen.
Toch toonde de kampioen veerkracht. In de 80e minuut leverde een voorzet een penalty op na een handsbal. Max Driezes nam zijn verantwoordelijkheid en schoot onberispelijk raak: 3-3. Een verdiend slotakkoord.
Met de puntendeling komt Hector 2 op exact 50 punten: het seizoensdoel van trainer Minkjan. Maar het seizoen bracht meer dan alleen cijfers. Na tientallen jaren zonder titel kroonde het tweede elftal zich eindelijk weer tot kampioen. Sinds oktober werd er geen wedstrijd meer verloren!
Toch ook mindere momenten, bijvoorbeeld het moment dat Twan Wenderman zwaar geblesseerd raakte. Hij staat voor een flinke operatie, veel sterkte gewenst!
Daartegenover stonden tal van hoogtepunten. De groep leverde een prestatie van formaat, waarbij het niveau zo steeg dat de afstand tot het eerste elftal aanzienlijk kleiner is geworden. Hopelijk zien we volgend jaar enkele spelers terug op het hoogste niveau. Ook was de steun van andere elftallen cruciaal: van het eerste, JO19 tot aan het zesde. Samen sterk, zo werd dit kampioenschap een clubprestatie.
Hieronder nog een fotocarrousel van het afgelopen seizoen. Tot spreeks!